Ezgi Tok, çalışmalarının temeline “görünmez dinamikler” olarak adlandırdığı doğal fenomenleri, kişisel alışkanlıkları, ilişki ağlarını ve ölçeklendirmeyi koyuyor. Algı biçimleri, aradalıklar, kategorizasyon, adlandırma ve “belli belirsiz” biçimde var olan şeylere odaklandığı işlerinde tekrara dayalı bir araya gelişleri ve ortaya çıkışları video, baskı ve yerleştirmelerle yeniden üretiyor.
Sanatçı yakın zamanda The Arbeitsgemeinschaft Zürcher Bildhauer (AZB), Zürih (2023); SaDe: Sanatçı Destek Fonu, İKSV, İstanbul (2023); Umutsuzluğun Antaios’u, Monitör, İzmir (2022); This Bridge Can Get Us There, SAVVY Contemporary, Berlin (2021); Burası, Yapı Kredi Kültür Sanat, İstanbul (2021); Tempo Incognito, Depo, İstanbul (2021); Arter Araştırma Programı, Arter, İstanbul (2019); Devam Etmek Gerek, Zilberman Galeri, İstanbul (2019) ve Pandora’nın Kutusu, Galata Özel Rum İlköğretim Okulu, İstanbul (2019) gibi sergi ve programlarda yer aldı.