Aylin Çankaya
Aylin Çankaya (1989, Antakya) 2013 yılında Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Mimarlık Bölümü'nden mezun oldu. Ardından İstanbul Bilgi Üniversitesi'nde “Mimarlık Tarihi, Teorisi ve Eleştirisi” yüksek lisans programına başladı. “Bir İçe Kapalılık ve Dışa Açık Olma Hali Olarak Adalık ve Ada Hakkı: İstanbul Adaları ve Burgazada Örneği” başlıklı tezini Dr. Emrah Altınok'un danışmanlığında 2016 yılında tamamladı. Atina Ulusal Teknik Üniversitesi’nde Prof. Stavros Stavrides danışmanlığında “İstanbul Çeperinde Toprağa Dönüş Hareketleri: Adil Gıdaya Erişim Üzerinden Genişleyen Müşterekleşme Ağları” başlıklı doktora tezi üzerinde çalışmaya devam ediyor.
2022 yılında yedi farklı gıda üreticisinin toprağa dönüş hikâyelerini konu alan “İstanbul Çeperinde Toprağa Dönüş İnisiyatifleri: Adil, Sağlıklı ve Temiz Gıdaya Erişim Hakkını Kentte Aramak” başlıklı bir video serisi projesinin yürütücülüğünü üstlendi. Kent içlerinde ve çeperlerinde gıda üretimi yapmaya başlayarak toprakla bağlarını yeniden kurmaya çalışanların hikâyeleri üzerinden bir kent eleştirisi üretmeye çalışan araştırmasını 2023 yılında Palermo kentinde sürdürdü. Bu araştırma ile yerelde kurduğu işbirlikleri sayesinde, dört farklı toprağa dönüş hikâyesinin yer aldığı bir video serisi üretti. 6 Şubat depremlerinden sonra sanatsal çalışmalarını ve araştırmalarını doğup büyüdüğü kent olan Antakya üzerine yoğunlaştırdı. Aylin Çankaya ayrıca, 2013 yılından beri müzisyen olarak da çalışıyor.
Cemil Çalkıcı
©Kaan Cansever
Cemil Çalkıcı (1994, Saimbeyli) 2019 yılında İstanbul Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi'nden mezun oldu. Mezuniyetinin hemen ardından İTÜ'de Mimari Tasarım Yüksek Lisans Programı'na başladı ve “Mimarlıkta ve Matematikte Model Kavrayışının Materyal ve Düşünsel Eksende İrdelenmesi" başlıklı teziyle programı tamamladı. Yüksek lisans eğitimine devam ederken, Erasmus+ programı kapsamında Belçika'da Katholieke Universiteit Leuven (KU Leuven)'de bir yıl değişim öğrencisi olarak bulundu.
2016 yılında katıldığı Nesin Sanat Köyü'nde mimarlık programlarını koordine etti. 16. Venedik Mimarlık Bienali Türkiye Pavyonu'nun Vardiya projesi ve 4. İstanbul Tasarım Bienali'nin Bilinemeyenler Okulu bünyesindeki atölye çalışmalarında yer aldı. Helsinki, Brüksel, Ghent, İstanbul ve İzmir’de birçok atölyeye katıldı. 2021 yılında LUCA School of Arts'ta Surrender and Resistance sergisinde Kavrayışın Sınırlarında isimli küratöryel performansıyla yer aldı. Kısa bir süre mimarlık ofislerinde çalıştıktan sonra, 2020 yılında kurduğu Yunivorks adlı stüdyoda sanat ve mimarlık alanlarındaki çalışmalarına devam etmeye karar verdi. 2023-2024'te Çukurova Üniversitesi Mimarlık Fakültesi'nde Mimari Proje Tasarım Stüdyosu'nda bir dönem ders verdi. Şu anda Londra merkezli bir çevrimiçi okulda sanat, tasarım ve mimarlık dersleri veriyor ve Adana'da yaşıyor.
Çalkıcı, çalışmalarında genel olarak doğal ve yapılı çevre arasındaki ilişkiyi inceliyor. Mimari, kentsel manzara ve doğa unsurları arasında çeşitli ölçeklerde tekrar eden ve zaman zaman sekteye uğrayan doku, çizgi, yüzey ve formları; serbest çizim, resim, fotoğraf ve kolaj teknikleriyle araştırıyor. Özellikle tasarlanmış fiziksel mekânlarda, öngörülemeyen ve zaman içinde çeşitli etkilerle gerçekleşmiş bozulma ve yıkılma gibi değişimlere odaklanıyor. Araştırmaları, sanatsal üretim anındaki duygu ve düşüncelerle performatif bir biçimde sentezleniyor. Bazen fiziksel mekânlara ait fotoğrafik imgelerle doğrudan çalışsa da; daha çok kağıt yüzeyinin kendisini, malzemenin, çizginin, şekillerin, renklerin, dokuların, çizim sürecinin mekânsal karakterine odaklanarak üretim yapmayı tercih ediyor.
Gökçe Çetin
Gökçe Çetin (1999, Kahramanmaraş) lise eğitimini Çocuk Gelişimi ve Eğitimi/Erken Çocukluk dalında tamamladı. Çocukluğundan beri tutkusu olan sanat eğitimini almak için 2018-2019 yılları arasında Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi'nde Resim İş Öğretmenliği Bölümü'nde eğitimine devam etti ve aynı zamanda İstanbul'da sanatsal gelişimini destekleyecek çeşitli kuruluşlarda bulundu. Sanatçı, 2019 yılında Marmara Üniversitesi Resim Bölümü'nde başladığı eğitimine devam ediyor.
Gökçe Çetin, duygular ve toplumsal normlar üzerine çalışmalarına devam ederken, Kahramanmaraş depreminin ardından temalarında ölüm, kayıp, yas, yıkım ve bunların bireysel yaşama etkileri üzerine ağırlık vermeye başladı. Eserlerinde, kişinin içinde bulunduğu psikolojik nedenleri göz önünde bulundurarak çalışmalarına devam ediyor ve terapi süreci deneyimlerini aktarıyor.
Macide Yalçınkaya
Macide Yalçınkaya (1989, Hatay) 2011 yılında Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Resim Öğretmenliği Bölümü'nden mezun oldu. Sanatçı, üretimlerinde tekrar, örüntü ve belirsizlik kavramlarını merkezine alıyor. Her serisinde farklı referanslarla yeniden şekillenen temeller üzerine kurduğu sistemlerle, bu kavramların değişen anlamlarını ve görsel tercümelerini keşfetmeye devam ediyor. Bir düzenin, örüntü hâline gelmeden önceki karmaşık durumu ve ani bir etkiyle bozulup yeniden düzen oluşturma zorunluluğuyla ilgileniyor. Bu sürecin, günlük yaşamda davranış örüntüleri, hareket örüntüleri gibi birçok karşılığına bakıyor. Sanatçının çalışma ve araştırmaları, düzen ile düzensizlik arasında gerçekleşene odaklanıyor.
Nesime Karateke
Nesime Karateke (1991, Antakya) 2017 yılında Mersin Üniversitesi Radyo Televizyon ve Sinema Bölümü'nden mezun oldu. Başka (2017), Roma Bostanı (2020) ve Kazdağları Evimiz (2021) belgesellerinin yönetmenliğini yaptı.
Kentsel ve çevresel sorunlar etrafında gelişen insan ilişkilerine odaklı hikâyelerle başladığı belgesel sinema yolculuğu, depremle birlikte kişisel bellek, aidiyet ve kent hafızası üzerine soruları merkeze alan bir dönüşüm geçirdi. Sanatçı, kamera aracılığıyla bu sorulara cevap arıyor ve kültürel mirasa katkıda bulunan insanların hikâyelerini belgeliyor.
Rozelin Akgün
Rozelin Akgün (1995, Diyarbakır), peyzaj mimarlığı bölümünden mezun oldu. Akgün, çalışmalarında biyolojik döngüler ve biyomateryaller üzerine odaklanıyor. Sosyal, kültürel, ekonomik ve psikolojik bağlamları yaratıcı süreçlerine dahil ederek, organik maddelerin ve dönüşen formların temalarını işler. Pratiğe dayalı deneysel araştırma yöntemleriyle insan ve doğa arasındaki ilişkileri keşfetmeyi amaçlayan sanatçı, malzeme araştırma projeleri aracılığıyla daha içgüdüsel ilişkiler geliştirmeyi ve beden ile çevre arasındaki sınırları bulanıklaştırmayı hedefler.Akgün'ün sanat pratiğinde biyomateryallerin kullanımı, doğanın zenginliği ve biyoçeşitliliğin önemine vurgu yapıyor. Biyomateryallerin sanata dahil edilmesiyle, madde ve anlam arasındaki geçirgenliğin bir yansımasını, beden ve çevre arasındaki muğlak sınırları araştırıyor. Doğa ve insan arasındaki katışıksız korelasyonda eserlerini kalıcı bir kaygı ile değil, sürekli bir dönüşüm döngüsü içinde eritilme, yeniden kalıplanma ve tekrar şekillenme süreçleriyle üretiyor.
2022 yılında, Loading'te "Biyo Arşiv" adlı açık stüdyo kapsamında biyoplastik örneklerinin yer aldığı malzeme arşivini sergileyen Akgün, aynı yıl A4 Atölye'de düzenlenen grup sergisinde "Antropojenik Kütle" adlı çalışmasıyla yer aldı. 2023'te Saraybosna'da gerçekleştirilen "Entangled Archives of Wars: Experiences, Images, and Politics of Representation" başlıklı sempozyumda konuşmacı olarak yer aldı ve çalışmalarını sundu. 2024'te "Aktif Peyzajlar" adlı projesi CultureCIVIC tarafından desteklenen sanatçı, aynı yıl Montag Residency misafir sanatçı programına katıldı. Malatya Turgut Özal Üniversitesi Sanat, Tasarım ve Mimarlık Fakültesi'nde verdiği seminer ve atölye çalışmasını Kendi İçimizde adlı sergi ile tamamladı.